2: Akademia
Główne założenia programu w 10 punktach
I. wprowadzić system nagród za osiągnięcia naukowe + wdrożyć rozwiązania optymalizujące wybór osiągnięć
II. rozróżnić dwa modele kształcenia: artystyczny i projektowy
III. budować i wspierać pracownie międzywydziałowe
IV. inicjować zakładanie studiów podyplomowych
V. inicjować budowę interdyscyplinarnych zespołów badawczych wspieranych grantami rektora + nawiązać i wspierać współpracę uczelni z biznesem
VI. tworzyć międzywydziałowe laboratoria i warsztaty twórcze wykorzystujące najnowsze osiągnięcia AI
VII. zainicjować intensywną współpracę artystyczną i naukową z uczelniami z krajów nadbałtyckich i z Norwegii
VIII. nawiązać współpracę organizacyjną i badawczą z trójmiejskimi uczelniami + wstąpić do Związku Uczelni Fahrenheita
IX. adaptować piwnice Zbrojowni do potrzeb dydaktycznych Wy-działów Architektury i Wzornictwa
X. decyzję o dalszym zatrudnieniu profesora emeryta podejmować w wyniku dyskusji wewnątrz każdego z wydziałów
Kontynuacja + Rozwój
Rozwinięcie głównych punktów programu AKADEMIA
1. Gdańska ASP uzyskała w ubiegłym roku najwyższą kategorię naukową A+. Jednak by ją utrzymać władze uczelni mają wiele do zrobienia. Brakuje gratyfikacji finansowych za najwyższe osiągnięcia naukowe, szwankuje związanie dotacji na działalność statutową/badawczą z rankingiem osiągnięć pracowników. Niedostateczna jest pomoc uczelni udzielana pracownikom przy opracowywaniu dokumentów na potrzeby ewaluacji.
– upowszechnić listę punktacji przyznanej za działalność naukową /wprowadzić system nagród i gratyfikacji za najwyższe osiągnięcia naukowe / na podstawie wyników ostatniej ewaluacji wdrożyć rozwiązania ułatwiające wybór przedstawianych osiągnięć / delegować pracownika odpowiedzialnego za optymalizację wyników ewaluacji
2. Na kierunkach artystycznych formuje się indywidualność i niezależność młodego twórcy. Na kierunkach projektowych najważniejsza jest funkcjonalność i użyteczność produktu oraz dyscyplina projektanta ograniczonego uwarunkowaniami materialnymi i ekonomicznymi. Siłą polskich państwowych uczelni artystycznych jest niehomogeniczny model kształcenia, w którym studenci kierunków artystycznych uczestniczą w zajęciach projektowych i odwrotnie. Od wielu lat obserwujemy na gdańskiej uczelni proces wewnętrznego izolowania się kierunków reprezentujących sztukę wysoką i kierunków projektowych. Rozdźwięk powiększa nierównomierne zainteresowanie kandydatów obydwoma modelami studiów. Dwubiegunowy model uczelni artystycznej jest niewykorzystaną szansą symbiozy, która powinna przynosić efekt synergii.
– wprowadzić wyraźne rozróżnienie na dwa modele kształcenia: artystyczny i projektowy / studenci kierunków artystycznych powinni obowiązkowo zaliczać podstawy projektowania, prowadzone na wydziałach projektowych przez zatrudnionych w nich nauczycieli (podstawy typografii, podstawy dizajnu 2d i 3d) / studenci kierunków projektowych powinni mieć obowiązkowe zajęcia z podstaw rysunku, malarstwa i rzeźby prowadzone na wydziałach artystycznych / wybór pracowni powinien być suwerenną decyzją studenta
3. Brak współpracy pomiędzy „artystami” i „projektantami” doprowadził do zaniku pracowni międzywydziałowych w specjalnościach, które generują bardzo wysokie koszty ich wyposażenia i specyficzne wymagania lokalowe. Jaskrawym przykładem była podjęta przed dekadą decyzja włączenia międzywydziałowej pracowni fotografii w struktury wydziału Rzeźby i Intermediów, która spowodowała konieczność budowy (bez odpowiedniego zaplecza) kolejnej pracowni fotografii na Wydziale Grafiki.
– nadać pracowniom międzywydziałowym charakter pracowni zawodowych uczących warsztatu, który jest podstawą tak w sztuce, jak i w projektowaniu / nadać im statut obejmujący zasady użytkowania i zabezpieczający przed arbitralnymi decyzjami administracyjnymi
4. Brakuje studiów podyplomowych na wszystkich wydziałach Uczelni.
– inicjować zakładanie studiów podyplomowych i stworzyć dla nich warunki lokalowe / ze studiów podyplomowych zrobić motor powoływania nowych specjalności i kierunków, przyczyniając się do poszerzenia oferty edukacyjnej
5. Uderza brak zaangażowania władz gdańskiej ASP w budowę interdyscyplinarnych zespołów badawczych i minimalne ich wsparcie. Kuleje współpraca uczelni z biznesem. To, co udaje się katedrach (szczególnie kierunków projektowych), na poziomie uczelnianym stanowi nieprzezwyciężoną trudność.
– opracować regulacje prawne i organizacyjne funkcjonowania interdyscyplinarnych zespołów badawczych działających w ramach Uczelni i międzyuczelnianych / inicjować ich budowę oraz wspierać grantami rektora (cztery granty rocznie po 150.000 zł) / nawiązać i wspierać współpracę uczelni z biznesem
6. Uczelnia nie podjęła wyzwań, jakie przed pracownikami dydaktycznymi i studentami stawia rozwój technologii AI.
– budować międzywydziałowe laboratoria naukowe i warsztaty twórcze wykorzystujące najnowsze osiągnięcia AI / przeprowadzać szkolenia dla nauczycieli akademickich w zakresie szans i zagrożeń, jakie stwarza technologia AI dla procesów dydaktycznych
7. Położenie Gdańska nad Bałtykiem, nad którym leżą Niemcy, kilka krajów skandynawskich i trzy szybko bogacące się republiki nadbałtyckie, nakazuje budowanie silnych związków i wymiany artystycznej gdańskiej ASP z uczelniami i instytucjami kultury tych państw. Niestety brakuje takich kontaktów, zbyt nieśmiałe są też próby pozyskiwania środków finansowych na realizację wspólnych projektów artystycznych i badawczych. Związek programu nauczania z problematyką morską jest w gdańskiej ASP bardzo ograniczony.
– zainicjować intensywną współpracę artystyczną i naukową z uczelniami i instytucjami kultury z krajów nadbałtyckich i z Norwegii / realizować w ramach tej współpracy przynajmniej jeden duży międzynarodowy projekt rocznie / starać się pozyskać dofinansowanie z odpowiednich funduszy w tych krajach / związać programy nauczania na wszystkich wydziałach z problematyką morską
8. Współpraca między gdańską ASP i pozostałymi uczelniami Trójmiasta kuleje.
– nawiązać współpracę organizacyjną i badawczą z trójmiejskimi uczelniami / zgłosić akces uczelni do Związku Uczelni Fahrenheita
9. Nie wszystkie wydziały uczelni dysponują odpowiednią bazą lokalową. Adaptacja i modernizacja budynku biurowego we Wrzeszczu rozwiąże problemy Wydziału Grafiki, natomiast nie widać perspektyw poprawy dla Wydziałów Architektury i Wzornictwa.
– przyśpieszyć oddanie do użytku siedziby Wydziału Grafiki / adaptować piwnice Zbrojowni do potrzeb dydaktycznych Wydziałów Architektury i Wzornictwa
10. Profesorowie emeryci mogą kontynuować pracę na uczelni tylko przez cztery lata od przejścia na emeryturę. Obecnie prawo kontynuowania zatrudnienia przyznaje im arbitralnie rektor.
– decyzję o dalszym zatrudnieniu profesora emeryta podejmować w wyniku dyskusji wewnątrz każdego z wydziałów / zobligować rektora do respektowania takich rekomendacji / uzależnić okres zatrudnienia profesora emeryta od potrzeb dydaktycznych wydziału
